Tahterevalli Konuşmaları #2

Sigmund Freud’un Viyana’da Bergasse Sokağı 19 numaradaki ofisine ait Edmund Engelman tarafından çekilmiş bir fotoğrafta üzerinde antik heykelciklerle dolu çalışma masasının yanında sokağa bakan bir pencere ve pencerenin üzerinde de bakışı dışa açmaksızın içe katlayan bir ayna dikkat çeker. Bu pencere ve ayna biraradalığı modern insanın özünü oluşturan bir ikilik olarak okunabilir mi? Pencere, modern insanın göçebe zihninin, Jules Verne’nin öykülerinde olduğu gibi sürekli varlık alanını genişletmeye çalışan ‘gözü dışarıdalığının’, dışsal gerçekliklere duyduğu ilginin ve kendini evsizleştirerek her yeri evi kılma/evcilleştirme çabasının bir temsiliyken;  ayna, içe dönüşün, modern dönemde ortaya çıkan arkeoloji ve psikanaliz bilimlerinde olduğu gibi kişinin kendi kuytularını (kökenini) keşfetme arzusunun ve içsel deneyimlere kapanarak sadece kendi öznel anlatısını kurma, ‘kendine ait bir oda’, bireysel/otobiyografik bir müze inşa edebilme isteğinin yansıması olarak düşünülemez mi?

Tahterevalli konuşmalarının ikincisinde ve kendi pratikleri açısından İçeri kavramı üzerine tartışacaklar.Umut Şumnu Gökhun Baltacı

Tahterevalli, çocuk parklarının en kıyıda köşede kalmış oyuncağı. Kimileri için…